Πολλοί από εμάς έχουμε χάσει αγαπημένα μας πρόσωπα, περισσότερο ή λιγότερο κοντινά. Τα πρόσωπα αυτά ζουν στις αναμνήσεις μας, αλλά καλό είναι να τα τιμούμε πότε πότε.
Ο τρόπος που μπορούμε να το κάνουμε αυτό είναι με κάποιες τελετές, που γίνονται από την ορθόδοξη εκκλησία. Αυτά είναι τα μνημόσυνα που γίνονται σε κάποια συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα (πχ 40 μέρες, 3 μήνες, 9 μήνες, ένας χρόνος κλπ) και τα τρισάγια.
Εκτός όμως από αυτές τις τελετές υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα Σάββατα του χρόνου που είναι αφιερωμένα στους νεκρούς. Αυτά είναι ένα είδος μνημόσυνου και είναι τα λεγόμενα ψυχοσάββατα.
Γιατί υπάρχουν τα ψυχοσάββατα
Σύμφωνα με τα εκκλησιαστικά βιβλία, τα ψυχοσάββατα είναι ένα είδος άκαιρου (μη προγραμματισμένου) μνημοσύνου, που αναλαμβάνει η ίδια εκκλησία για όσους δεν μπορούν για οποιοδήποτε λόγο να τελέσουν τα καθιερωμένα μνημόσυνα.
Η πρόβλεψη αυτή υπάρχει κυρίως για όσους πέθαναν στη ξενιτιά ή σε δύσκολες συνθήκες π.χ. στη θάλασσα, στα βουνά κλπ ή ακόμη και για τους φτωχούς, που δεν έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τα κανονικά μνημόσυνα.
Τα ψυχοσάββατα λοιπόν είναι ένα μνημόσυνο που κάνει η εκκλησία, ώστε όλοι να έχουν την δυνατότητα να συγχωρεθούν και να κριθούν κατά την Δευτέρα Παρουσία.
Τα ψυχοσάββατα για να συγχωρεθεί η ψυχή των αγαπημένων μας προσώπων συνηθίζεται να προσφέρουμε κόλλυβα, τα οποία τα πηγαίνουμε στην εκκλησία για να διαβαστούν, είτε στον Εσπερινό της Παρασκευής, είτε στη Θεία Λειτουργία του Σαββάτου.
